> Κατάλογος Σταθμών Διαδρομής Θεσσαλονίκη - Μυστράς: «Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος»
Θεσσαλονίκη
Γύρω από το μυχό του Θερμαϊκού Κόλπου υπήρχαν αρκετά αρχαία πολίσματα με έντονη εμπορική κίνηση που ενισχύθηκε μετά την καταστροφή της Ολύνθου από τον Φίλιππο το 348 π.Χ. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, ο βασιλέας Κάσσανδρος συνοίκησε το 316 π.Χ. μια νέα πόλη και της έδωσε το όνομα της συζύγου του και αδερφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Θεσσαλονίκης. Τα ελάχιστα οικοδομικά ίχνη της Ελληνιστικής εποχής που έχουν εντοπιστεί ως σήμερα, το συγκρότημα ενός σημαντικού διοικητικού κτιρίου στην Πλατεία Διοικητηρίου και το ανατολικό σκέλος του τείχους, δείχνουν ότι η πόλη προοριζόταν εξαρχής να αποτελέσει μεγάλο πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο. Η γεωγραφική θέση της, σε νευραλγικό σημείο των χερσαίων και θαλάσσιων δρόμων της Μακεδονίας, επεφύλαξε μεγάλη ανάπτυξη στη Θεσσαλονίκη στο πέρασμα των αιώνων. Περισσότερα
Πλαταμώνας
Ο Πλαταμώνας βρίσκεται σε λόφο, στους ΝΑ πρόποδες του Ολύμπου, πολύ κοντά στη θάλασσα. Η πόλη-κάστρο ιδρύθηκε κατά τη Μεσοβυζαντινή περίοδο στη θέση της αρχαίας πόλης Ηράκλειον. Η ονομασία Πλαταμών απαντά για πρώτη φορά το 1198 σε χρυσόβουλο του Αλέξιου Γ’, με το οποίο παραχωρούνται στους Βενετούς προνόμια επισκέψεως στην πόλη. Στην περίοδο της φράγκικης κυριαρχίας, που κράτησε από το 1204 έως το 1224, το κάστρο του Πλαταμώνα πέρασε στην εποπτεία του Rolando Piscia ή Pise, ο οποίος φαίνεται ότι το επισκεύασε και του έδωσε τη μορφή που διατηρείται έως σήμερα. Περισσότερα
Μετέωρα
Τα Μετέωρα βρίσκονται στο βορειοδυτικό άκρο της θεσσαλικής πεδιάδας, σε απόσταση εννέα περίπου χιλιομέτρων βόρεια της Καλαμπάκας, στο Νομό Τρικάλων. Πρόκειται για βραχώδεις σχηματισμούς που υψώνονται σχεδόν κάθετα στους πρόποδες των Αντιχασίων Ορέων και δεσπόζουν στην κοιλάδα του Πηνειού, δίνοντας την εντύπωση κάστρων στην κορυφή των οποίων, σε ύψος που φτάνει σε αρκετές περιπτώσεις τα 400 μέτρα, είναι «σκαρφαλωμένα» βυζαντινά μοναστήρια. Περισσότερα
Αθήνα
Από τα μεγαλύτερα πνευματικά κέντρα της αυτοκρατορίας, η Αθήνα στον 1ο και τον 2ο αιώνα ήταν μια ευημερούσα πόλη που συγκέντρωνε την προσοχή και τις χορηγίες αυτοκρατόρων, όπως ο Αδριανός που αύξησε την περίμετρο των τειχών και διπλασίασε σχεδόν την έκτασή της, και πλούσιων ιδιωτών, όπως ο Ηρώδης ο Αττικός που την κόσμησε με μνημειακά σύνολα που διατηρούνται εν μέρει μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, το 267 η κατάληψη της πόλης από τους Έρουλους και το 396 η επιδρομή των Γότθων του Αλάριχου προκάλεσαν πλήγματα στην άλλοτε λαμπρή πόλη. Περισσότερα
Κόρινθος
Η Κόρινθος κατά την ύστερη αρχαιότητα συνεχίζει να είναι μία ακμάζουσα πόλη, λόγω της στρατηγικής της θέσης και της εμπορικής δραστηριότητας που αναπτύσσεται στα επίνειά της, τις Κεγχρεές και το Λέχαιο. Ισχυρό πλήγμα δέχεται με τους σεισμούς του 365 και 375, αλλά και την επίθεση των Γότθων το 395/6. Η πόλη περιορίστηκε σε έκταση με τη δημιουργία του λεγόμενου υστερορωμαϊκού ή πρωτοβυζαντινού τείχους, τμήματα του οποίου διατηρούνται μέχρι τις μέρες μας σε διάφορα σημεία του χωριού της Αρχαίας Κορίνθου. Η πόλη που μέχρι τότε ενωνόταν με τείχη με τον Ακροκόρινθο χάνει πλέον αυτή τη σύνδεση. Η σημασία του χώρου της αρχαίας αγοράς φαίνεται πως υποβαθμίστηκε, καθώς τα ανασκαφικά δεδομένα αποκαλύπτουν περισσότερο δραστηριότητες οικιακές και βιοτεχνικές μίας φτωχικής συνοικίας. Περισσότερα
Ναύπλιο
Σύμφωνα με τον μύθο, ιδρυτής της πόλης υπήρξε ο Ναύπλιος, γιος του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, κόρης του βασιλιά του Άργους, Δαναού. Ο γιος του ήταν ο ήρωας Παλαμήδης, που έδωσε το όνομά του στον ψηλό βραχώδη λόφο στα νοτιοανατολικά. Η πόλη ιδρύθηκε πάνω σε μικρή χερσόνησο, με υψόμετρο 85 μ., μέγιστο μήκος 900 μ. και πλάτος περίπου 400 μ. Στα νεότερα χρόνια ονομάστηκε Ακροναυπλία, για να ξεχαστεί το τούρκικο όνομά της (Ίτς-Καλέ). Ήταν προσιτή μόνο από το Βορρά μέσω του αυχένα της Αρβανιτιάς, που δημιουργήθηκε με προσχώσεις. Η πόλη αποτέλεσε εξαρχής επίνειο του Άργους και διετέλεσε πάντοτε υπό τη σκιά και την επιρροή του. Περισσότερα
Μονεμβασιά
Το Βυζαντινό κάστρο της Μονεμβασίας κτίστηκε πάνω σε βραχώδη χερσόνησο, στα βόρεια του ακρωτηρίου Μαλέας, στην ακτή της επαρχίας της Επιδαύρου Λιμηράς. Ο βράχος αναδύεται κάθετα από τη θάλασσα, απέναντι από τη Λακωνική στεριά, με την οποία επικοινωνούσε μέσω μιας στενής λωρίδας ξηράς και μίας μόνο γέφυρας. Από αυτήν, εξάλλου, τη μοναδική σύνδεσή της με την απέναντι στεριά έλαβε το όνομά της. Η πόλη φαίνεται ότι αρχικά ιδρύθηκε στο ψηλότερο πλάτωμα της κορυφής και αργότερα επεκτάθηκε στα νοτιοανατολικά, σε τόπο ομαλό, απάνεμο και αθέατο από την πελοποννησιακή ακτή, που επιπλέον διαθέτει και το προνόμιο να αποτελεί καίριο παρατηρητήριο για όσα καράβια διαπλέουν το Μυρτώο πέλαγος. Περισσότερα
Μυστράς
Στην κορυφή ενός πρόβουνου του Ταϋγέτου, λίγα χιλιόμετρα ΒΔ της Λακεδαίμονος, όπως ονομαζόταν η Σπάρτη στα βυζαντινά χρόνια, το κάστρο του Μυστρά ή Μυζηθρά ιδρύθηκε το 1249 από τον Φράγκο πρίγκιπα Γουλιέλμο Β΄ Βιλεαρδουίνο. Ο λόφος είναι φύσει οχυρός, γιατί από τα νότια και τα ΝΑ είναι εντελώς απροσπέλαστος, καθώς ο βράχος υψώνεται σχεδόν κάθετα σε δυσθεώρητο ύψος. Όμως, η θέα προς την κοιλάδα του Ευρώτα δεν εμποδίζεται από τίποτε προς το βορρά, την ανατολή και το νότο – η θέση είναι εξαιρετικά καίρια για τον έλεγχο της περιοχής. Το όνομα του Μυστρά θα μπορούσε να προέρχεται από κάποιον γαιοκτήμονα της περιοχής που το επώνυμό του ή το επάγγελμά του ήταν Μυζηθράς. Περισσότερα
